عصر امام صادق ( ع ) يكى از طوفانىترين ادوار تاريخ اسلام است
كه از يك سواغتشاشها و انقلابهاى پياپى گروههاى مختلف ، بويژه از
طرف خونخواهان امام حسين ( ع ) رخ مىداد ، كه انقلاب "ابو سلمه
" در كوفه و "ابو مسلم" در خراسان و ايران از مهمترين آنها بوده
است .
و همين انقلاب سرانجام حكومت شوم بنى اميه را برانداخت و مردم را
از يوغ ستم و بيدادشان رها ساخت . ليكن سرانجام بنى عباس با
تردستى و توطئه ، بناحق از انقلاب بهره گرفته و حكومت و خلافت را
تصاحب كردند . دوره انتقال حكومت هزار ماهه بنى اميه به بنى عباس
طوفانىترين و پر هرج و مرج ترين دورانى بود كه زندگى امام صادق
( علیه السلام ) را فراگرفته بود
پرپر شده شقایق مولا امام صادق
مسموم زهرِ کین شد از غصه دل غمین شد
بنگر که آل زهرا از داغ او حزین شد
شیخ الائمه بنگر گشته تنش صنوبر
زهرِ عدو چه کرده با جسم پاک و اطهر
کی دیده در زمانه یک زاهدی شبانه
در لحظهی عبادت با زور و تازیانه
با دست بسته او را دشمن بَرَد ز خانه
در سیره عملی رسول خدا (ص) آمده است که زنی از قبیله ای
سرشناس (بنی مخزوم) مرتکب گناهی شد و آن حضرت دستور اجرای
حد داد. اسامه بن زید نزد پیامبر آمد و درخواست بخشش کرد.
پیامبر(ص) فرمود: به خدا سوگند اگر دخترم دزدی کند، دست او را
قطع می کنم و در اجرای حدود و قانون الهی هیچ فرقی میان مردم
نمی گذارم. آن حضرت در ادامه، سیاست های نادرست و قانون گریزی
امت های پیشین را نکوهید و چنین فرمود: بدبختی امت های پیشین
در این بود که اگر فرد بلند پایه ای از آنان دزدی می کرد او را
می بخشودند و اگر فرد ضعیف و گمنامی دزدی می کرد حکم خدا را
درباره او جاری می ساختند.
مفاتیح الحیات - ص 476