به گزارش فرهنگ نیوز ، این روزها برای اهالی رسانه و سیاست مداران

یادآور سال های پایانی دولت دهم است. در آن ایام ایجاد تنش در کشور

و تشدید اختلاف میان قوا به خصوص بین قوای مجریه و مقننه برای مردم

به امری عادی بدل شده بود؛ روزی نبود که احمدی نژاد سخنرانی عمومی

داشته باشد و بعد از آن موجی از واکنش ها از سوی گروه های مختلف در

جامعه ایجاد نشود.

در این میان هرچند حسن روحانی، رئیس جمهور و مجموعه دولت یازدهم

خود را منتقدان اصلی عملکرد احمدی نژاد و دولت های نهم و دهم

می دانند اما واقعیت ماجرا در عمل طور دیگری است. آنچه در عمل

مشاهده می شود تکرار برخی رفتارهای تنش زایی است که گرچه دولت

فعلی روزگاری منتقد آن بود اما امروز مجری همان برنامه ها و اقدامات

است! آنچنان که تصور می شود، انگار احمدی نژاد به رئیس جمهور بعد از

خود توصیه کرده است برای موفقیت در این جایگاه لازم است دقیقا پا

جای پای من بگذاری!

تکرار دوقطبی سازی در جامعه

استراتژی احمدی نژاد تا آخرین لحظات عمر دولتش دو قطبی سازی

«فقر و غنا» و «ساده زیستی و اشرافی گری» بود.دو قطبی که پرچم دار

آن امام خمینی(ره) بود و امروز رهبر معظم انقلاب این علم را بر دوش

گرفته اند. اما متاسفانه رئیس جمهور سابق تنها از این شعار برای

پیروزی اش در انتخابات سال ۸۴ و ۸۸ استفاده کرد و هرچند شعار

"پاک ترین دولت تاریخ" را بارها تکرار کرد اما بزرگترین فساد اقتصادی

(فساد سه هزار میلیاردی) در دولت وی رخ داد و برخی به اصطلاح عامه

مردم در این دولت بار خود را بستند.

حالا باز هم آن روزها در حال تکرار است؛ روزی نیست حسن روحانی-

رئیس جمهور محترم در همایش و کنگره و سفر استانی سخنرانی

داشته باشد و جامعه از پس لرزهای آن در امان باشد. روحانی این بار

رمز پیروزی و موفقیت خود را در ایجاد دو قطبی حامیان «سازش و

مقاومت» در موضوع هسته ای و در میان مردم یافته است. او اشتباه

احمدی نژاد را در موضوعی دیگر تکرار کرد و مسأله هسته ای را از سطح

یک موضوع ملی در حد دعواهای سیاسی میان احزاب تقلیل داد.

روحانی در سخنرانی اخیرش در «همایش اقتصاد ایران» ضمن «متوهم»

خواندن افرادی که در سیاست خارجی صحبت از «اصول و آرمان ها»

می کنند گفت: «منافع مشترک اساس بحث سیاست خارجی است و

اصول و آرمان در سیاست خارجی بحث نمی شود.» وی در ادامه تصریح

کرد: «آرمان ما به سانتریفیوژ وصل نیست بلکه به قلب و اراده ما وصل

است؛ اگر از آن طرف ما شفافیت بیشتری نشان دهیم و فلان غنی

سازی که به آن نیاز نداریم متوقف کنیم یعنی آرمان ما رفت؟»

اظهاراتی از این دست ـ که به تشدید اختلاف در جامعه و دو قطبی سازی

«سازش و مقاومت» کمک می کند ـ از سوی دیگر اعضای کابینه و هم

طیفان رئیس جمهور محترم تکرار شده بود؛مانند سخنرانی صادق زیبا کلام

و احمد شیرزاد در دانشگاه تهران که هیچ واکنشی را از سوی دولتی ها

به همراه نداشت.

تقابل با مجلس

یکی دیگر از رفتارهای احمدی نژاد در طول دوران ریاست جمهوری به

خصوص در دوران دولت دهم، تقابل وی با مجلس بود. احمدی نژاد بارها و

بر سر مسائل مختلف رودروی مجلس ایستاد و همین مسئله سبب شد تا

چالش های بسیاری ما بین قوای مجریه و مقننه به وجود آید. حتی گاهی

اوقات احمدی نژاد قانون های تصویب شده از سوی مجلس را نیز اجرایی

نمی کرد تا بدین صورت مخالفت خود را با این قوه نشان دهد. 

حالا این روزها نیز گویا حسن روحانی قصد دارد پای در همان مسیر

بگذارد. روحانی در سخنرانی اخیر خود می گوید: «در مورد مسائل مهم

کشور می توان بجای مجلس سراغ همه پرسی رفت» (بگذریم که

برگزاری همه پرسی نیاز به تصویب مجلس دارد) یعنی به عبارتی دور زدن

مجلس؛این اظهارات مشابه همان حرف هایی است که احمدی نژاد مطرح

می کرد. او می گفت: «رئیس جمهور بالاترین مقام اجرایی کشور است و

می تواند برخی مصوبات مجلس را که خلاف مصلحت می داند اجرا نکند.»

یا در جریان استیضاح رضا فرجی دانا رئیس جمهور ترجیح داد به جای

حضور در مجلس برای هفتمین سفر استانی خود عازم اردبیل شد. نمونه

این اقدام روحانی را پیشتر احمدی نژاد در جریان استیضاح بهبهانی وزیر

راه دولت نهم انجام داده بود. او در جلسه استیضاح وزیرش حضور نیافت.

روحانی در اردبیل تاکید کرد که همه باید به رای مجلس درباره استیضاح

وزیر علوم احترام بگذارند. اما علی رغم اینکه رئیس جمهور استیضاح را

حق مجلس می دانست پس از آن بارها در سخنرانی‌ها خود تاکید کرد که:

"همه بدانند با تغییر یک نفر، مسیر دولت عوض نمی‌شود و این دولت

همان مسیر را که مردم و آرای مردم برای آن مشخص کرده‌اند ادامه

خواهد داد."

رئیس دولت یازدهم بعد از آن و در زمان معرفی وزیران پیشنهادی علوم

هم با اشاره به روند انتخاب وزیر و سرپرست برای وزارت علوم از ابتدای

دولت، گفت: ابتدا وزیری را معرفی کردیم که رأی نیاورد، اما گفتیم

"اهلاً و سهلاً " . فرد دیگری را به عنوان سرپرست وزارت علوم معرفی

کردیم که گفتند او را برای وزارت معرفی نکنید که رأی نمی‌آورد و ما باز

گفتیم" اهلاً و سهلاً" و نفر سومی را معرفی کردیم. با وجود رأی آوردن

این وزیر، اما در کمتر از یکسال به این قضاوت رسیدند که او باید کنار برود.

یکی دیگر از نمونه های تقابل دولت یازدهم با مجلس نهم ماجرای تصویب

قانون امر به معروف است که دولت به مخالفت با آن پرداخته و حتی در

سخنرانی رئیس جمهور در جمع مردم زنجان نیز این مسأله به وضوح قابل

مشاهده بود.

اتهام زدن به نهادهای ارزشی

احمدی نژاد که در برهه ای تصمیم گرفته بود بر مدار رویارویی مستقیم با

سپاه وارد شود در مواردی فعالیت های سپاه را زیر سؤال برد. او زمانی

فعالیت‌های اقتصادی سپاه را مورد انتقاد قرار داد و زمانی دیگر تلویحا به

موضوع مهندسی انتخابات از سوی سپاه اشاره کرد و در شکل جزئی‌تر

مدعی دخالت سپاه در انتخابات نظام پزشکی هم شد. این اظهارات

رئیس جمهور سابق، واکنش های مختلفی را از سوی نمایندگان مجلس و

سایر مسؤولان کشوری و حتی فرمانده کل سپاه به همراه داشت.

اما روحانی رئیس دولت یازدهم هم در روز ارتش سال ۹۳ "عدم سهم

خواهی" ارتش را برجسته و گفته بود "ارتش جمهوری اسلامی ایران

همواره نشان داده که به وصیت امام راحل عمل کرده است که او فرمود:

نیروهای مسلح در کار سیاسی مداخله نکنند. ضمن اینکه نیروهای ارتش

کاملا به مسائل سیاسی آگاهی دارند و باید داشته باشند اما هرگز در

دسته بندی های سیاسی و بازی های سیاسی مداخله نمی کنند. ارتش

هرگز از ملت و دولت منتخب مردم سهم خواهی نکرده است. همواره

دنبال دفاع از میهن و کشور و انقلاب و نظام بوده است."

اگرچه روحانی هیچ نامی از سپاه نبرد اما، کارشناسان سیاسی بیان

«عدم سهم خواهی ارتش» را کنایه آمیز توصیف کردند. یک ماه بعد از این

مسؤول روابط عمومی کل سپاه گفت: حملاتی که گاه در قالب دلسوزی

با برچسب سهم‌خواهی و منفعت‌طلبی علیه سپاه مطرح می‌شود،

در صدد تبدیل سپاه به یک نیروی مسلح غیرانقلابی و عادی است.

روحانی بعدها نیز مشابه این اظهارات و اتهام زنی غیرمستقیم به سپاه

را تکرار کرد.او در همایش ملی ارتقای سلامت اداری با بیان اینکه مشکلات

کشور بدون مبارزه با فساد حل نخواهد شد، گفت: اگر سرمایه، سایت،

روزنامه، خبرگزاری، توپ و امکانات نظامی و دیگر مظاهر قدرت در یک نهاد

جمع شود، ابوذر و سلمان هم که باشد، فاسد می شود.

بزرگنمایی آماری

یکی دیگر از مسائلی که همواره در دولت قبل مورد نقد کارشناسان قرار

می گرفت، ارائه کردن آمارهایی غیر واقعی به مردم بود. به عنوان مثال

محمود احمدی نژاد آمارهایی از اشتغال و کاهش بیکاری و تورم ارائه

می کرد که آثار آن برای مردم در جامعه ملموس نبود. حالا دولت یازدهم

نیز همان مسیر قبل را در پیش گرفته و آمارهایی را ارائه می کند که

مردم آن را در زندگی خود احساس نمی کنند. از کاهش نرخ بیکاری،

کاهش رکود اقتصادی، کاهش تورم و افزایش اشتغال سخن می گوید

و این در شرایطی است که وضعیت بازار همچنان نشان می دهد قیمت

کالاهای اساسی هیچ تغییری نداشته و بلکه قیمت نان هم در برخی

موارد تا بیش از ۵۰ درصد افزایش قیمت داشته است.

شباهت رفتاری دو رئیس جمهور کشور در حالی است که صادق زیبا کلام

هم معتقد است بعضی از اقدامات آقای روحانی یادآور رفتارهای

پوپولیستی احمدی‌نژاد است که بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد.

توصیه ای به رئیس جمهور

بی تردید با روی کار آمدن دولت یازدهم، آرامش نسبی در جامعه حاکم

شده است، آرامشی که البته چندین بار با اظهارات «احمدی نژادگونه»

روحانی در عمر یک سال و نیمه دولت، دستخوش تلاطم شده است.

یادآوری این نکته برای رئیس جمهور محترم لازم و ضروری به نظر

می رسد که ایشان بارها و به بهانه های گوناگون نظر منتقدان خود،

مجلسی ها و گروه های مختلف جامعه را به نتیجه انتخابات ۲۴ خرداد

۹۲ و پیام مهم آن جلب کرده است؛ غافل از اینکه بخشی از آراء مردم به

روحانی در واقع "نه" به برخی رفتارهای غلط احمدی نژاد بوده که

متاسفانه رئیس جمهور و برخی اعضای کابینه بر تکرار آنها اصرار دارند.